We hebben Sarah gezien

We lopen met Henri door Mukono. Het loopt tegen de avond. Het gaat al schemeren. Dan zien we een meisje, languit liggend op straat, slapend. Naast haar staat een mand met bananen die verkocht moeten worden. Henri kan dit niet aanzien. Hij maakt het meisje wakker. Ze blijkt bij een tante te wonen. Henri schrijft zijn telefoonnummer op papier en zegt het meisje dat tante contact met hem moet opnemen. We kopen wat bananen van het meisje en geven haar een fooi. Een paar weken later staat tante plotseling voor ons. Het meisje dat bananen verkocht heet Sarah. Ze is dertien jaar. Haar ouders zijn overleden. Grootmoeder heeft toen de zorg voor haar op zich genomen. Door de sterk gestegen kosten voor levensonderhoud is zij daartoe niet langer in staat. Sara is daarom naar tante gebracht.

Tante heeft zelf al zes kinderen. Met hangen en wurgen kon ze daarvoor in het verleden nog het schoolgeld betalen. Of het dit jaar lukt is zeer de vraag. Voor Sarah lukt dat niet meer. Sarah helpt nu in de huishouding en verkoopt bananen om inkomsten binnen brengen.

We maken duidelijk dat dit een ongewenste situatie is. Een meisje van dertien ’s avonds op straat is vragen om problemen. Het kind hoort op school te zijn. Dat maken we tante duidelijk. Tante is het daar in principe mee eens, maar zag geen andere uitweg.

Over twee jaar zal de familie verhuizen naar een plek waar wat beesten kunnen grazen. Daardoor komen er meer inkomsten en zal er ook schoolgeld voor Sarah zijn.

We maken een afspraak om de familie te bezoeken. Wanneer het zover is, moeten we door wat steegjes en modderpoelen baggeren om bij een huisje te komen. We worden uitgenodigd een kleine kamer binnen te gaan.

Binnen de kortste keren is de ruimte hutje-mudje vol kinderen, van klein tot groot. Niemand wil iets missen van dit zeldzame bezoek. Wanneer we uiteindelijk beslissen dat Sara op kosten van het Lejofonds naar school kan, gaat er een gejuich op bij de kinderen die Engels verstaan en wordt er in de handen geklapt. Sara zal naar de Bishop Westschool gaan. We bellen headmaster Mozes, die we goed kennen om haar komst aan te kondigen.

Daarna nemen we afscheid. We krijgen een trosje bananen van tante mee. Sara kan ze toch niet meer verkopen.

Geef een reaktie