Reisverslag 2
Het Lejofonds heeft voor My Book Buddy op 7 scholen in Nkonkonjeru een schoolbibliotheek gerealiseerd. We bezoeken alle zeven scholen.
In dit reisverslag doen we verslag van ons bezoek aan twee My Book Buddy scholen.
Daarnaast doen we verslag van een ontmoeting met onze dove vriend Batu en later zijn moeder.
1. Verder met MBB (My Book Buddy)
Aan het eind van vorig jaar heeft coördinator Daniel Kibago geïnventariseerd op de My Book Buddy scholen of alle uitgegeven boeken nog aanwezig zijn op de school. Dat bleek in slechts 1 geval zo te zijn. Op de andere scholen ontbreken de nodige boeken.
We komen overeen dat de scholen de kosten op zich nemen voor het vervangen van de vermiste boeken.
Verschillende scholen hebben nog niet de beschikking over My Book Buddy boeken voor alle groepen. My Book Buddy draagt zorg voor de bekostiging van niet alleen de boeken voor de betreffende klassen, maar ook de kosten voor het vervaardigen van de boekenkasten en de boekentasjes waarmee kinderen een gekozen boek mee naar huis kunnen nemen.
Boeken vervangen, uitbreiding van bibliotheken, het levert een flinke order op voor uitgeverij Gustro wat hen nog de nodige hoofdbrekens bezorgt waarvan we helaas ook deelgenoot worden.
Uiteindelijk kan coördinator Daniel Kibago de bestelde boeken komen ophalen.
De mensen van Gustro zijn trots op het behaalde resultaat en dat rechtvaardigt wel even een “staatsieportret”.
We gaan nu op bezoek bij de My Book Buddy scholen om de boeken af te leveren. Maar we willen ook in gesprek met de schoolleiding om een duidelijk beeld te krijgen van de actuele situatie wat My Book Buddy betreft.
We gaan allereerst op bezoek bij de Mulajje primary school.
We worden hartelijk welkom geheten en geleid naar het kantoortje van de headmaster. We lopen langs een lokaal waar slechts enkele leerlingen verblijven en waar we een eerste MBB kast ontdekken.
Zoals we dat kennen van scholen in Oeganda hangt op het kantoortje de nodige informatie over de school.
Nieuw voor ons is dat we ook gegevens zien over inkomsten en uitgaven.
We gaan in gesprek met de headmaster en de leerkracht van de school die belast is met MBB taken.
Allereerst vragen we naar de oorzaken van de vermiste boeken en vragen vervolgens naar de situatie in het eerste trimester van dit schooljaar dat nu afloopt. Gelukkig blijkt dat er deze term geen vermiste boeken zijn. “De inventarisatie vorig jaar, heeft ons de ogen geopend”, zo geeft de leerkracht aan.
We geven aan voor de school een map te hebben samengesteld. In de map staat het contract met MBB, de boekenlijsten die met daarop vermeld de boeken die de school heeft gekregen, de handleiding van MBB, de verwijzing naar de website MBB Academy, de taken van de aangestelde reading coördinator, notulen van enkele belangrijke beleidsvergaderingen en tenslotte enkele praktijkvoorbeelden.
Het is de bedoeling dat de map op school blijft zodat bij het vertrek van de headmaster op de leerkracht belast met MBB taken er geen kennis uit de school verdwijnt.
Daarna is het aan Daniel Kibago om de meegenomen boeken uit te delen. Daniel eist dat een aantal leerkrachten daarbij aanweizig zijn. Zij moeten controleren of de boeken vermeld op de boekenlijsten meegekomen zijn.
Na de boeken komen de tassen.
Een van de leerlingen moet even model staan.
Tot slot vragen we of school beschikt over een voetbalteam. Dat blijkt inderdaad het geval te zijn. Het team beschikt echter niet over sporttenues.
We geven aan dat we daaraan iets kunnen doen en vertellen we over het aanbod van de Jozefschool op Texel zoals we dat ook vermeld hebben in nieuwsbrief 60.
We lopen samen naar de auto om de koffer met sporttenues op te halen.
Een van de leerkrachten verkneukelt zich al bij de gedachte aan sporttenues voor de school.
We delen de sporttenues uit.
De vraag is vervolgens of tenminste een van de leerlingen zich even een sporttenue kan showen.
En dan komen daar ineens een aantal jongens in uniform aan lopen. Opwinding bij de omstanders.
De jongens wordt gevraagd in een bepaalde opstelling te gaan staan en vervolgens de Mulajje yell te roepen. Dit alles tot veel plezier van de omstanders.
Daarna gaan de jongens nog met een aantal leerkrachten, waaronder de headmaster, op de foto.
Tot slot bedanken de jongens voor de verkregen sporttenues.
In het voorbijgaan roept een van de jongens ons toe: “Thanks for loving us!”
Dan is het tijd om even te voetballen. Een leerkracht wijst ons erop dat de kinderen zich moeten behelpen met een kleine bal, niet echt een voetbal.
We beloven een volgende keer terug te komen met een echte voetbal.
2. Little Angels nursery and primary school
Op alle MBB scholen worden we hartelijk ontvangen. Zo ook op de Little Angels nursery and primary school, een school van meer dan vijfhonderd leerlingen.
De school heeft onze speciale interesse, want het is de enige school waar bleek uit de inventarisatie eind vorig jaar dat geen enkel boek vermist werd.
Nu aan het eind van term 1 is dat niet anders. Geen enkel boek wordt vermist.
Uit het gesprek met de headmaster blijkt dat alle leerkrachten een strikt controlesysteem hanteren.
De school is enthousiast over My Book Buddy. Door de grootte van de school is de hoeveelheid boeken in de verschillende klassen niet toereikend. De school heeft op eigen kosten meer boeken aangeschaft . De ouders zijn vanaf het begin betrokken bij My Book Buddy en geven enthousiaste reacties.
Leerkrachten praten met de kinderen over de gelezen boeken. Er worden boekverslagen gemaakt.
My Book Buddy bevordert het lezen, zo is de ervaring van Little Angels. Gehanteerde leestesten wijzen het uit.
Speciaal is het te horen dat Little Angels aan remedial teaching doet bij het lezen.
Zoals bij verschillende andere MBB scholen heeft de school nog geen boeken ontvangen voor de nursery en P1 en P12. Die boeken hebben we nu bij ons voor Little Angels.
De headmaster brengt ons naar een apart lokaal waar de boeken uitgedeeld kunnen worden en gecontroleerd via de door uitgeverij verstrekte boekenlijsten.
Ook hier verzorgt coördinator Daniel Kibago weer de distributie en de controle van de boeken.
Opvallend is het dat hierbij veel leerkrachten zijn betrokken.
Ook de directeur en de headmaster van de school doen actief mee.
Verschillende leerlingen kijken toe. Daar schijnt geen enkel bezwaar tegen te bestaan.
Als alle boeken zijn uitgedeeld en gecontroleerd worden de MBB tassen uitgedeeld.
De boekenkasten zijn eerder door een timmerman vervaardigd om vervolgens door de leerkrachten in de My Book Buddy kleuren geverfd te worden.
Tot slot spreekt de headmaster een kort, krachtig dankwoord uit.
Wanneer alles voor My Book Buddy geregeld is stellen we hier ook de vraag of sportkostuums van pas komen op de school. Ook hier ontstaat er enthousiasme.
We gaan naar de auto om de spottenues te pakken en uit te delen. Dit alles gaat onder grote belangstelling van de leerlingen. De leerlingen die een sporttenue hebben ontvangen wordt gevraagd zich om te kleden.
Veel leerlingen wachten in spanning af wat er komen gaat.
En dan presenteert het schoolteam zich.
3. Batu
In nieuwsbrief 54 beschrijven we nog eens in het kort de geschiedenis van onze dove vriend Batu.
Om onduidelijke redenen is de beloofde opleiding voor Batu niet doorgegaan.
Scholen zijn lange tijd dicht geweest vanwege corona. Wat te doen? Batu neemt contact op met de directeur van de dovenschool voor voortgezet onderwijs. De directeur, ervan uitgaande dat Batu niet langer ondersteund wordt door het Lejofonds, neemt Batu terug.
Geeft Batu de gelegenheid senior 5 en 6 op de dovenschool af te maken.
Misverstanden alom. We besluiten dan ook een afspraak te maken en Batu en de directeur te ontmoeten op de Wakiso secundary school for the deaf. We spreken om twee uur ’s middags af.
We gaan samen met coördinator Daniel Kibago. Wij zijn al in Kampala. Daniel Kibago vertrekt vanuit Mukono om 10 uur ’s ochtends om ons om 12 uur af te halen op een afgesproken plek in Kampala.
Internet geeft aan dat de afstand bijna 30 km is en dat de autorit bijna een uur gaat duren.
Daniel heeft dus twee uur uitgetrokken om de afstand te overbruggen. En dat blijkt niet genoeg te zijn. Daniel bereikt ons om kwart over 1.!!
De school is even buiten Kampala gelegen. En dat betekent nog eens twee uur rijden.
De directeur ontvangt ons in zijn kantoor. Batu wordt gehaald. Het weerzien is allerhartelijkst.
Ook een klasgenoot van Batu wordt opgehaald. Hij moet als tolk fungeren.
De directeur zelf beheerst de gebarentaal niet.
We hebben een goed gesprek, liefst twee uur lang.
Een serieus gesprek waarin gelukkig af en toe ook ruimte is voor humor.
Batu maakt senior 5 en 6 af. In wiskunde heeft hij wat achterstand opgelopen. Bijles moet dat verhelpen. Batu is door de directeur vrijgesteld van schoolgeld. Wel moet hij de nodige schoolbenodigdheden betalen.
We gaan in overleg met de moeder van Batu om te bezien wat zij kan bijdragen. Het Lejofonds betaalt de rest.
Bij het afscheid hebben we nog enkele kleine verrassingen voor Batu. De grootste verrassing komt via zijn moeder.
De volgende dag ontmoeten we de moeder van Batu. Ze heeft het moeilijk . Ze is zelf ziek, heeft het voortdurend koud en is daarom warm gekleed. Eigenlijk is een ziekenhuisbezoek noodzakelijk.
Thuis heeft ze nog een zoontje die nu al voor de 22e keer geopereerd is aan zijn been. Geldgebrek is een voortdurend probleem. Voor Batu blijft de hulp van het Lejofonds nodig.
Als verrassing voor Batu geven we moeder een laptop voor hem mee. Aan instellingen moest iets veranderd worden en dat lukte niet op tijd om de laptop persoonlijk aan Batu te overhandigen.
