4.1. Charcoal Lighters
In nieuwsbrief 37 hebben we aangegeven dat we binnen het project Green Charcoal Lejofonds willen starten met het maken en verkopen van aanmaakblokjes.
De benodigde kennis kan in huis gehaald worden via de organisatie Telesat International in Kampala
Coördinator van het Lejofonds, Daniel Kibago, gaat daarvoor een workshop volgen bij Telesat International.
We willen de workshop graag bijwonen om foto’s te maken. Wanneer we informeren of dat toegestaan is, doet men erg moeilijk. Uiteindelijk krijgen we toestemming het begin en het eind van de workshop bij te wonen.
De workshop duurt van negen uur ’s morgens tot drie uur ’s middags.
We zullen ons dus een tijdlang in Kampala moeten vermaken.
Daniel Kibago haalt ons om 9 uur ’s morgens van huis. We zijn in Oeganda. Wat tijd betreft komt het niet zo precies. De afstand naar Kampala is twintig kilometer. Bij het naderen van de stad zien we al een dikke deken smog boven de stad hangen.
Telesat International is gevestigd bij het taxipark, in het centrum van de stad.
Daar komen we anderhalf uur na vertrek aan.
Al snel blijkt dat communicatie en informatie moeilijke begrippen zijn. De workshop kan op elk moment van de dag, tussen negen uur ’s morgens en drie uur ‘s middags gegeven worden en duurt anderhalf uur. We kunnen vrij toekijken en foto’s maken.
We krijgen allereerst het eindproduct te zien.
Een stukje van een aanmaakstaafje wordt aangestoken om te demonstreren dat het product uitstekend werkt.
Vervolgens krijgen we een machientje te zien waarmee handmatig de aanmaakstaafjes gemaakt kunnen worden.
Om de aanmaakstaafjes te maken is paraffine nodig en fijn houtschaafsel. De paraffine wordt verwarmd tot het geheel vloeibaar is.
Het houtschaafsel wordt met de paraffine vermengd.
De hoeveelheden worden aangegeven. Daniel Kibago maakt van alles aantekeningen.
Het mengsel wordt nu in de gaten van het machientje gestopt en flink aangedrukt.
Vervolgens worden de staafjes eruit geperst.
Dan volgt de proef op de som.
Het werkt.
We kopen een flink pakket paraffine en de nodige plastic zakjes voor de verpakking. Houtschaafsel kunnen we elders verkrijgen. Het machientje zit bij de prijs van de workshop inbegrepen.
4.2 Voortgang bouw Aunt Kevin
Hoever zullen ze nu weer zijn, denken we elke keer als we naar Nkonkonjeru gaan. Hoever is de bouw van de lokalen gevorderd?
Wanneer we dit keer aankomen, valt direct op dat er veel mensen aan het werk zijn, op verschillende plaatsen.
Een stukadoor is aan het werk. Een deel van de buitenmuren is al gestukadoord.
Men is bezig met de aanleg van een pad dat voor de gebouwen loopt.
De dakspanten worden geplaatst.
Er is veel water nodig. Stromend water ontbreekt. Het water wordt met jerrycans aangevoerd.
De afbouw van de zitjes voor de keuken ligt tijdelijk stil. Toch heeft een kleuter er al een plekje gevonden.
4.3 Doen ze het of doen ze het niet?
In reisverslag 3 hebben we onder de titel “Doof en stom” verhaald hoe de dove jongens Faizal en Farouk een beurs kunnen krijgen van de NAD, de United National Organisation of the Deaf onder de voorwaarde dat de ouders/verzorgers zelf 25 euro (100.000 shilling) per trimester bijdragen.
Christien, de verzorgster van Faizal, weigert te betalen. Zij beseft kennelijk niet wat een geweldige kans geboden wordt.
We gaan nu, vergezeld van Nalongo, oud-burgemeestersvrouw en nog steeds een invloedrijk persoon naar Christine. Zij blijkt niet thuis te zijn. We gaan door naar Falouk en zijn moeder.
Voor hun eenvoudig huis staat aan linkerkant een modern leegstaand huis. Het wordt allen gebruikt bij begrafenissen. Achter het huis van Falouk ligt een eenvoudige begraafplaats. We gaan voor het huis zitten, in de schaduw van een paar bomen.
De moeder van Falouk geeft te kennen geen bijdrage te kunnen leveren van 25 euro. Coördinator Daniel Kibago en mevrouw Nalongo praten flink op haar in. “Er komt enig besef dat er een geweldig aanbod ligt”, meldt Daniel Kibago na een uur praten.
Intussen krijgen we van Faluk een papier overhandigd.
Hij heeft in hoofdletters een bericht voor ons opgesteld.
HELLO HOW ARE YOU. I HUMBLY THANK AND WELCOME ALL THE GOOD THINGS YOU HAVE DONE FOR ME FIRST OF ALL. I AM HAPPY WITH THE SUPPORT. THE SPONSORSHIP YOU GIVE TO ME AND ALL THE LOVE SO THAT I MOVE ON WITH MY STUDIES. WELL ON TOP OF THAT I WILL BE GRATEFUL WHEN YOU GO ON WITH SUCH FOR ME TO CARRY OUT MY STUDIES. I WISH YOU WELL IN ALL WHAT YOU DO. HAVE NICE TIME.
YOUR FAITHFULLY, BINGE FALOUK
Maar volgens afspraak is moeder aan zet en niet langer het Lejofonds. Dan horen we dat moeder bereid is een bok te verkopen. Daarmee is het probleem niet opgelost, want volgens haar zeggen kan ze slechts 70.000 shilling voor de bok krijgen. Mevrouw Nalongo geeft nu aan dat zij de bok wel voor 100.000 shilling wil kopen.
Wij willen de vervoerskosten betalen onder voorwaarde dat moeder aangeeft ook de volgende trimesters de gewenste bijdrage te leveren. De afspraak wordt met een handdruk bezegeld.
Nalongo gaat dezelfde avond naar Christine en praat met haar. Ze weet de woonplaats te achterhalen van de vader van Faizal en bezoekt hem. Na uitleg van de situatie zegt hij toe 150.000 shilling te betalen. Maar als het de volgende dag op betalen aankomt, blijkt plotseling al zijn geld te zijn gestolen.
Christine wordt nu verder onder druk gezet. Ze is bereid een varken te verkopen. Een potentiële koper wenst echter geen marktconforme prijs te betalen. Het Lejofonds neemt nu het varken over voor 100.000 shilling.
We sturen het geld via een telefonische opdracht naar Monica, de leerkracht van beide jongens en verzoeken haar de Nad, de United National Organisation of the Deaf, te melden dat aan de gestelde voorwaarde voldaan is, zodat Faizal en Faloouk in aanmerking komen voor de beurs en dus weer naar school kunnen gaan.
