Lejofonds op de Oegandese televisie
Het team van de Good Samaritanschool heeft 6 nieuwe leekrachten. Het zijn een stel jonge honden, fanatiek en enthousiast. Zij nemen het initiatief een sportdag voor de school te organiseren.Voor het eerst.
Het geheel wordt groots opgezet. De leerlingen zullen in verschillende groepen onderlinge wedstrijden doen. Het zou mooi zijn als de groepen in verschillende kleuren shirts zouden kunnen strijden. Een van de leerkrachten wordt uitverkoren om daarvoor sponsoren te vinden. Het Lejofonds is gauw gevonden.
Ook worden voor deze dag officieel een aantal gasten uitgenodigd. Als vertegenwoordigers van het Lejofonds horen Leo en Herma Annyas daar ook bij.
De uitnodiging is officieel: handtekening en schoolstempel ontbreken niet. De bijlage is origineel; een gespecificeerd overzicht van alle kosten, een verkapte uitnodiging om met een paar centen over de brug te komen.
De hoofdprijs voor de uiteindelijke winnaar blijkt een heuse geit te zijn.
Waar een geitenproject al niet goed voor is, zou je denken. Gelukkig blijkt de geit aangekocht te worden en is die niet afkomstig uit het project.
De avond voor de sportdag krijgen we een sms. De pers rukt uit. De televisie zal aanwezig zijn en ook de schrijvende pers. Vanwege dit gegeven heeft onze counterpart bedacht dat het project van “Goat to Goat” een officiële start moet krijgen. We sms-en terug wat er van ons verwacht wordt. Daarop krijgen we geen reactie.
De volgende dag blijkt de televisie inderdaad aanwezig te zijn. Het is International Children’s Day of Broadcasting, een aantal jaren geleden uitgeroepen door Unicef. Voor 2010 heeft Unicef radio- en televisie-omroepen over de hele wereld uitgenodigd aandacht te besteden aan deze dag. De Oegandese nationale televisiezender WBS heeft gehoor gegeven aan deze oproep. Als onderwerp is gekozen voor de sportdag van de Good Samaritanschool met daarin opgesloten een verslag van het project “Goat to Goat”. Voor dat laatste wordt Leo geinterviewd. Hij mag aangeven hoe het project tot stand is gekomen en wat de ervaringen zijn.
We volgen daarna hardloopwedstrijden samen met de kinderen en vele ouders. Onze “sponsorleerkracht” blijkt ook een enthousiaste ‘”speaker” te zijn die het publiek aardig weet op te zwepen.
Niet alle wedstrijden volgen we. Er moet gewerkt worden. Onder de ouders bevindt zich een expert op tuinbouwgebied, zo wordt ons gemeld. We worden uitgenodigd met hem te overleggen over een productieplan voor de aan te leggen tuin.
Daardoor missen we de finale en de uitreiking van de geit.
De volgende avond eten we ‘s avonds in de tuin van een hotel.
De telefoon gaat. Over vijf minuten begint de uitzending op de t.v.
In de tuin staat een enorm televisiescherm opgesteld. Direct vragen we of het mogelijk is af te stemmen op de zender WBS. Men gaat aan de slag om vervolgens na een paar minuten terug te komen met de teleurstellende mededeling dat de bewuste zender niet in het systeem van het hotel zit.
Nu maar kijken of we nog een c.d. van de uitzending te pakken kunnen krijgen.
