05. Geen hengel geven, maar leren vissen!

Families die in aanmerking komen voor een geit moeten eerst zelf een stal bouwen. Verder moet er een training gevolgd worden hoe om te gaan met geiten en hoe geiten te verzorgen. Iedere familie tekent een contract waarin de voorwaarden vermeld staan. Ook tekent men voor ontvangst van de geit.

Wij volgen het zogenaamde zero ‘grazing system’. Dat houdt in dat het voer naar de beesten in de stal gebracht wordt i.p.v. dat de beesten hun eigen kostje bij elkaar scharrelen.



Inmiddels is duidelijk geworden dat de uit zijn functie ontheven coördinator het de laatste tijd niet zo nauw nam met de voorwaarden bij de uitgifte van geiten aan nieuwe families. Wij zetten nu de puntjes weer op de i.

In ons project vormen drie basisscholen centrale punten in het project. Hier staan de bokken. De deelnemende families aan het project brengen hier hun geiten heen om gedekt te worden. Recentelijk is bij een van de scholen het grondgebied drastisch ingeperkt waardoor het tijdelijk huisvesten van geiten zeer bemoeilijkt wordt.

Ons project speelt zich af in drie sub-counties. Het gebied is uitgestrekt. De transportkosten zijn daardoor hoog. Nieuwe families moeten de eerste worp van de geit terug geven aan het project. De veearts komt eens in de drie maanden bij de families langs voor behandeling en vaccinaties. De ‘executor’, de uitvoerder in elk gebied bezoekt zijn families.

Wij willen er naar toe dat het project uiteindelijk “self-supporting” wordt.

Nu we het project evalueren nemen we ook een kijkje in de keuken van een ander geitenproject om daar ons voordeel mee te doen. We gaan op stap met FINIDP oftewel Friends In Need Integrated Development Project. Oegandezen zijn dol op lange titels met bijbehorende afkortingen.

FINIDP bevordert onder andere inkomsten-genererende activiteiten. Een geiten project is daar een voorbeeld van.

Met de programmamanager bezoeken we een aantal families in het project. Ook hier worden voorwaarden aan de families gesteld. Nieuw voor ons is dat men minimaal1 acre land moet bezitten, gedeeltelijk grasland waar de beesten kunnen grazen. Daarnaast moet er altijd iemand thuis zijn. Dat mag ook een kind zijn.



Elke familie krijgt 2 geiten en een bok. Uiteindelijk moet iedere familie weer drie beesten aan het project terug geven. Wanneer de beesten worden uitgegeven komt de veearts de eerste keer langs bij de families op kosten van het project. Daarna betalen de families de veearts zelf voor bijvoorbeeld de driemaandelijkse vaccinaties.

De coördinator bezoekt elke maand de families. Er is een “member committee” die maandelijks een vergadering belegt. Families betalen maandelijks een klein bedrag aan het “member committee” voor te maken kosten. Op de kosten van de coördinator na, die in dienst is van FINIDP, is het project grotendeels self-supporting.

Sommige mensen in het project bezitten land waar ze niks mee doen. “Ze kennen hun eigen rijkdom niet”, zo geeft de programmamanager aan. De mensen moeten leren hoe het land te bewerken. Ze moeten zelf de handen uit de mouwen steken.

En dat doen ze. Dat wordt heel duidelijk uit de bezoeken. Een aantal families maakt deel uit van verschillende projecten. Daar is geen bezwaar tegen. Het zijn hardwerkende mensen die zo een voorbeeldfunctie hebben voor hun omgeving.



We treffen een opvallend aantal families aan die wezen hebben opgenomen. Een oma spant daarbij de kroon. Zij zorgt liefst voor twintig wezen. Deze kinderen helpen buiten schooltijd allemaal mee op het land of bij de verzorging van kippen, geiten en een koe. Dat zullen ze vast wel een aantal keren met frisse tegenzin doen of er onderuit proberen te komen is onze reactie. Oma bestrijdt dit. Ze weten waar ze het voor doen.



Opvallend vaak wordt aangegeven dat het geld dat de geiten opleveren, gebruikt wordt voor het betalen van schoolgeld voor de kinderen.

De families waarderen onze komst. Oma laat voor ons een tray eieren aanrukken. Een andere familie komt met een papaya aanzetten ter grootte van een voetbal.

Het is een geweldige dag. Maar het belangrijkste is dat we dingen gezien hebben, waar we ons voordeel mee kunnen doen voor ons eigen project.



Een paar dagen later is de “distribution”. Families leveren 21 beesten in die uitgereikt worden aan zeven nieuwe families. We worden voor dit toch wel feestelijk gebeuren uitgenodigd. Er aan vooraf gaat een vergadering. Door de hoge temperatuur wordt deze vergadering buiten in de schaduw van een boom gehouden i.p.v. binnen. Helaas is de voertaal Lugandees. Zo wordt het toch een lange zit voor ons.



Geef een reaktie