Drie klassen in één ruimte








Oma


Kleinkinderen


Vader overleden, kind op komst


Afscheid

06. Through patience you win

De voortgangsrapporten die we in Nederland ontvangen hebben van onze counterpart over het project “Goat to Goat” hebben niet alles duidelijk gemaakt. We willen tijdens een aantal gesprekken onze vragen voorleggen. We willen niet mekkeren. De gesprekken zijn bedoeld om te voorkomen dat er bokken geschoten worden.

Het project speelt zich af in drie sub-counties, Mukono Town Council, Seetah Nasigo en Nkonkonjeru, een uitgestrekt gebied. Onze counterpart stelt voor eerst de gebieden te bezoeken, kijken welke families een geit hebben gekregen, hoe ze gestald zijn,enz. Waarschijnlijk zal op deze wijze al een aantal vragen beantwoord worden. Daarna kunnen we om de tafel gaan zitten voor de resterende vragen. We gaan akkoord.

Vandaag staat een bezoek aan Nkonkonjeru op het programma.
Om negen uur ’s ochtends zullen we worden opgehaald. Dat wordt tien uur. Voor Oegandese begrippen een alleszins redelijke vertraging. De veearts blijkt ook mee te gaan. Het is voor ons  een nieuwe veearts. De eerste veearts, zo werd aangegeven, kwam te vaak niet opdagen als het nodig was. Deze veearts moet zeer actief zijn. Binnen het project althans. Nu zit hij stilletjes achterin de auto. Maar nadat we een paar vragen gesteld hebben, komt hij los en is niet meer te stoppen. Hij ratelt erover. We moeten alle zeilen bijzetten om hem te verstaan.

We gaan weer ver de binnenlanden in. En daarmee wordt nog weer eens duidelijk dat transport een probleem vormt voor het project. Het is kostbaar. Om dit probleem in te perken wil men naast een geitenafdeling op de Good Samartanschool een, laten we zeggen, dependance maken in Seetah Nasigo en Nkonkonjeru, beiden op het terrein van de plaatselijke school.

In Nkonkojeru bezoeken we die plaatselijke school, evenals vorig jaar. Het is een hartelijk weerzien. Leo ontkomt er niet aan een speech te houden voor het de verzamelde leerlingen en het team. Onvoorstelbaar als je ziet hoe hier lesgegeven moet worden. In één ruimte (en wat voor een ruimte) wordt lesgegeven aan drie groepen die dicht op elkaar zitten. En soms is zitten er niet bij en knielt een leerling op de grond , een schriftje voor zich. Aan de buitenkant van de school hangt een bord met daarop een toepasselijk motto: “Through patience you win”

Dan is het tijd om wandelend door de bush bush een aantal families met een geit te bezoeken  Bij elke familie zien we dat aan een voorwaarde van het project is voldaan:het bouwen van een goed onderkomen voor de geit. In een aantal gevallen is dat met steun van het Lejofonds gebeurd omdat het de familie aan middelen ontbrak. Alle energie is nodig om te proberen twee keer per dag eten op tafel te krijgen.

De geiten zien er prima uit. Er zitten wel een paar, voor ons onbekende, geiten tussen. De veearts verklaart dat een paar geiten ziek zijn geworden en de kennis van de betreffende families onvoldoende was om hier mee om te gaan. Hij heeft er voor gezorgd dat deze dieren geruild konden worden bij een farm waarvoor hij ook werkzaam is.

We bezoeken vijf families. Twee daarvan hebben we vorig jaar ook bezocht. Zij stonden toen op de lijst om een geit te krijgen. Dat is inmiddels gebeurd. Eén van de families is oma met haar drie kleinkinderen. De ouders zijn overleden aan aids. Oma verzorgt de opvoeding. Haar verhaal is ons steeds bijgebleven. We hebben extra kleding meegenomen voor haar en de kleinkinderen. Met dank aan Egypt Air. Oma en de kleinkinderen zijn er zichtbaar blij mee.

Met de geiten zullen alle families inkomsten verwerven om het schoolgeld voor een kind te betalen. Dat kan even duren. Through patience you win.



Geef een reaktie