7. Werken aan onderwijs – gebouwen

Eerder hebben we bericht over de stroomlijning van het leesonderwijs om duidelijk te krijgen welke leesboeken Aunt Kevin nursery and primary school nodig heeft naast de nodige leerboeken waar ook een overzicht voor nodig is. Een struikelpartij van enkele weken, zo hebben we die klus genoemd. Een andere grote klus, heel wat vrolijker, is de voorbereiding op het spelen in hoeken. We doen er verslag van.

Veel kinderen gaan niet naar school omdat het schoolgeld niet betaald kan worden. We geven weer een voorbeeld.

7.1. Spelen in hoeken

We hebben vorig jaar een modern curriculum achtergelaten op de Aunt Kevin nursery and primary school. Tot ons groot genoegen vertelt leerkracht Juliet van de nursery dat ze delen van het curriculum in de klas gebruikt. We mogen een kijkje komen nemen.

Leo ziet dat met een andere opstelling het mogelijk is de kringvorm te introduceren. De leerkracht staat er open voor. Het leidt zelfs tot enthousiaste verhalen. Het heeft als gevolg dat ook andere leerkrachten experimenteren met een andere opstelling van het meubilair.

Met Juliet praten we verder over het curriculum en we komen bij het hoofdstuk spelen in hoeken, corner play. Dat is een gewaagd iets als je dat afzet tegen het onderwijs wat men gewend is in Oeganda. Toch staat de leerkracht er voor open. Alleen het gebrek aan materiaal weerhoudt haar.

En dus grijpen we onze kans. Wij zorgen voor het materiaal als zij zich verder wil verdiepen in de werkvorm spelen in hoeken.

We hebben al eerder het nodige constructiemateriaal naar de school gesleept en geconstateerd dat het ongebruikt in diverse klassen in de kast ligt. Dat materiaal verzamelen en is nu bestemd voor het spelen in hoeken.

De timmerman heeft vorig jaar bij het maken van meubilair fouten gemaakt waardoor onderdelen van tafeltjes en stoeltjes niet te gebruiken zijn. Van het bewaard gebleven hout heeft de timmerman op ons verzoek blokjes gemaakt. Daarna geven we de timmerman de opdracht eenvoudige autootjes te maken.

Wanneer we de autootjes ophalen, samen met coördinator Daniel Kibago, zien we de timmerman en de coördinator genieten bij het zien van de autootjes. Het kind in hen komt naar boven. Wanneer we bij de uitgever in Kampala zijn, kopen we boeken voor de nursery waar onder een van onze favoriete boeken “Rupsjenooitgenoeg”. Het bijzondere aan dit boek is dat een een rupsje als vingerpopje door het boek steekt. Wanneer we de boeken naar school brengen, treffen we Juliet en Gerald, de “director of studies” in de “staff room”. En als vanzelf komt het gesprek op het spelen in hoeken. We laten onze aanwinsten zien. En om te demonstreren wat je met een boek als “Rupsjenooitgenoeg” kunt doen begint Leo een toneelstukje met het boek waarbij hij allerlei vragen stelt over het boek aan Juliet en Gerald, de “director of studies”. Die genieten. Als kleine kinderen. Gerald “leest” vervolgens zelf met groot plezier een stukje voor. Wanneer alle materialen aanwezig zijn, hebben we een vergadering met de leerkrachten van de nursery. We praten over de organisatie van het spelen in hoeken. We laten ook de verschillende materialen zien.

Natuurlijk komt “Rupsjenooitgenoeg” ook weer even langs. Daniel Kibago is bij de vergadering aanwezig. We willen zeker dat alles wat we zeggen overkomt. Daniel kan zo nodig tolken.

Wanneer het constructiemateriaal op tafel komt is Daniel niet meer te houden. Hij begint meteen een bouwwerk in elkaar te zetten en vergeet bijna zijn taak als tolk. We kunnen meteen duidelijk maken dat Daniel typisch een kind is voor de constructiehoek en dit dan ook zal kiezen met het gevaar dat hij andere hoeken overslaat. Een taak voor de leerkracht om dat te voorkomen.

Eerder hebben we bij een andere leerkracht van de onderbouw het uitdelen van poppen gezien, waarna de kinderen stil met een pop in de armen rondliepen.

Poppen zijn er om mee te spelen. Leo neemt een pop in de arm, speelt alsof het zijn kind is, dat helaas ziek is geworden. Hij temperatuurt, Koorts. Leo vertrouwt het zaakje niet en gaat naar dokter Herma. De dokter stelt vragen en onderzoekt het kind. Uiteindelijk worden pillen voorgeschreven waarbij verwarring ontstaat hoe die moeten worden ingenomen.

De leerkrachten vinden het prachtig. Spelen in hoeken, ze zien het zitten.

Er wachten nog een paar dagen van voorbereiding en dan bijt Juliet het spits af. Uiteraard zijn we daarbij.

7.2. Een garnaal heeft ook een hoofd

We bezoeken de families die deelnemen aan het project Goat to Goat. We zijn benieuwd hoe de situatie bij Nakate Jane is.

Nakate Jane heeft vijf kinderen. De oudste zit op het voortgezet onderwijs, de rest op de primary school. Jane is gescheiden van haar man. Hij woont elders. Het huis waar Jane woont met haar kinderen is van haar man.

Vorig jaar is een broer van Jane overleden. Hij had de zorg voor twee kinderen, Florence en Henry. Moeder heeft kennis gekregen aan een nieuwe man. Deze wil echter niets weten van Florende en Jane.

Kort na het overlijden van haar broer heeft Jane Florence en Henry in huis genomen.

Ze heeft nu de zorg voor zeven kinderen.
Henry hebben we dit jaar al op school gezien. Florence niet.

Nakate Jane blijkt niet thuis te zijn. Florence komt tevoorschijn. We zijn blij haar te zien. We hebben je op school gemist geven we aan. Dat is haar te veel. De waterlanders komen tevoorschijn. Coördinator Daniel Kibago belt Nakate Jane. We maken een afspraak voor een ontmoeting op school die middag.

Met Florence nemen we nog even een kijkje bij de varkensstal. Het Lejofonds heeft vorig jaar de bouw mogelijk gemaakt om zo Jane de gelegenheid te geven met het fokken van varkens broodnodige extra centen binnen te halen.

Ook nemen we een kijkje bij de geiten. Florence staart dromerig voor zich uit. Als we haar aanspreken heeft ze moeite haar tranen te bedwingen. Florence wil dolgraag naar school. Jane kan het schoolgeld niet betalen en Florence is gedwongen thuis te blijven waar ze zich stierlijk verveelt.

We verzekeren Florence dat ze de volgende dag weer naar school kan gaan.

Henry legt zich er niet bij neer dat hij niet naar school kan gaan omdat het schoolgeld niet betaald is. Hij gaat gewoon naar school. Hij is al een paar keer naar huis gestuurd. Maar hij laat zich niet wegsturen en komt de volgende dag gewoon weer terug. Hij is “stubborn’, koppig, zeggen ze op school.

We spreken Jane ’s middags op school. We horen dat vorig jaar haar ex-man vele malen geprobeerd heeft Jane het zo moeilijk mogelijk te maken. Bij het huis is een steengroeve waar Jane met de kinderen stenen hakten om geld te verdienen. Haar ex heeft het haar verboden.

De ex veroorzaakte dermate veel problemen dat uiteindelijk de politie eraan te pas is gekomen om de ex van Jane de grenzen van het toelaatbare aan te geven. Hij laat zich nu niet meer zien.

Jane moet alle zeilen bijzetten om het schoolgeld van haar eigen kinderen te kunnen betalen. En hoe vervelend het ook is Florence en Henry schieten erbij in.

We overleggen hoe we jane zodanig kunnen ondersteunen dat zij structureel ook in staat is het schoolgeld voor Florence en Henry te betalen. Met de aanschaf van twee volwassen varkens moet dit gerealiseerd kunnen worden. Het Lejofonds betaalt de varkens en het schoolgeld voor Henry en Jane, het eerste trimester.

Herma heeft Henry binnen geroepen. Zij heeft wat plekken op zijn hoofd gezien en wil weten of hiervoor medicatie nodig is. Dan ontdekt zij dat Henry’s schoenen finaal aan flarden zijn. Dat worden nieuwe schoenen. Henry moet zijn schoenen uitdoen, zijn voeten op een stuk papier zetten zodat Herma de omtrek kan tekenen om zo de juiste maat te weten. Het worden nieuwe schoenen en sokken, want de sokken hangen van rafels aan elkaar.

Henry mag niet vertrekken voordat Leo hem uitvoerig gecomplimenteerd heeft voor zijn “stubborn” gedrag.

7.3. Toiletten in gebruik genomen

Het toiletgebouw is klaar. Het gebouwtje bevat acht toiletten al zou je dat niet verwachten als je aan de voorkant staat. Daar zie je drie toiletten. Maar aan de achterkant van het gebouwtje zie je vier toiletten. En dan is er nog een toilet op de “kopse kant” . Dankzij het Lejofonds wordt op Aunt Kevin een solar systeem aangebracht waardoor er o.a. verlichting komt in de toiletten.

Voor de ingebruikname van de toiletten hebben de leerkrachten regels besproken met de kinderen wat betreft het toiletgebruik.

In elke w.c. komt een plastic emmer, gevuld met water en een kopje te staan. Spoelen na gebruik. De emmers kunnen gevuld worden bij twee kraantjes. Ook zijn er afspraken gemaakt wat betreft het schoonmaken van de toiletten. Dat is hier een dagelijkse taak van de leerlingen. En zo te zien hebben ze daar nog plezier in ook. Het oude toiletgebouw is gesloopt. Daarvoor in de plaats komt een magazijn.

7.4. Zitten in de schaduw, dat word je niet zat

Vorig jaar heeft het Lejofonds overdekte zitjes bij de keuken laten aanleggen. Het is er altijd druk. De kinderen willen hier graag hun beker pap eten. Maar niet alleen daarom. Het is vaak erg heet in Oeganda. Dan is het heerlijk een plekje in de schaduw te hebben.

Deze zitjes staan bij de keuken en het dichtst bij de laagste klassen. Het zijn dan ook vaak de jongere kinderen die hier een plekje vinden.

Dit jaar bouwt het Lejofonds overdekte zitjes in de buurt van de hoogste klassen. Elke keer als we Aunt Kevin bezoeken leggen we de vorderingen vast. De stapel stenen ligt wat te ver weg? Overgooien is dan een oplossing. De dakspanten worden ingesmeerd met carboleum.

De aannemer heeft beloofd dat alles af is voor ons vertrek. Dat gaat lukken.

Dit bericht is geplaatst op zaterdag 3 maart 2018 om 22:09

Geef een reaktie