3. Werken aan de toekomst

3.1. Bij de beesten af

De belangstelling voor het project Goat to Goat in Nkonkonjeru is groot. Er is een wachtlijst. Mensen die op de wachtlijst staan bezoeken trouw de maandelijkse vergaderingen. Er zijn mensen die bijna een jaar op de wachtlijst staan en trouw alle vergaderingen bijwonen.

Er is nu een distributie van geiten en bokken gepland. Een deel van de beesten komt uit het project Goat to Goat in Seeta Nazigo. Families krijgen bij het begin van het lidmaatschap onder voorwaarden twee geiten en een bok. Een van de voorwaarden is dat zij uiteindelijk drie beesten terug geven.

We bezoeken de families in Seeta Nazigo die een of meerder beesten moeten terug geven. We laten weten wanneer en waar we de beesten verzameld willen hebben. Transport naar Nkonkonjeru gaat per truck.

Daarnaast worden nog beesten aangekocht voor de distributie.

In Nkonkonjeru bezoeken we de kandidaat-leden om te bezien of ze aan alle voorwaarden voldoen. Als dat het geval is, dan kunnen de familieleden beginnen aan de bouw van een stal. Zij krijgen daarvoor een termijn van twee weken.

We bezoeken familie X. We komen aan bij een piepklein huisje. Hier woont een vader met zoontje en dochtertje. De omgeving van het huis, de “compound” is slordig en niet schoon.

Er staan twee raampjes van het huis open. We kunnen niet nalaten even een kijkje te nemen. Het is schrikken geblazen. Wat een puinhoop. Voor ons is het duidelijk. Vader wordt geen lid van het project.

Onze coördinator, oorspronkelijk sociaal werker van beroep, ziet het anders. Hij ziet een man die naast het zorgen van een klein inkomen hard moet werken om het eten te bereiden voor zijn kinderen, de was te doen, de huishouding te bestieren. Hij denkt dat in korte tijd hier grote veranderingen mogelijk zijn.

Hij vertelt vader wat hij van hem verwacht, ook uit het oogpunt van hygiëne.

Vader mag een stal gaan bouwen. Twee weken later zijn we terug. Direct valt op dat de “compound” nu aangeveegd is en er schoon uitziet. Vader is druk bezig met de stal. Hij is die dag thuis gebleven omdat hij de ijzeren platen verwacht die nodig zijn voor het dak. In feite is de stal niet af. Gelukkig voor vader is de distributie met daarbij de maandelijkse vergadering een paar dagen uitgesteld.

We vertellen vader dat we vlak voor de vergadering terug komen en kritisch zullen kijken of de stal af is. Zo niet, helaas, geen beesten en geen lidmaatschap.

We delen wat kleding uit aan de kinderen.
Vlak voor de vergadering met bijbehorende distributie zijn we terug bij de familie. De “compound” ziet erg keurig en schoon en aangeveegd uit. Vader heeft de verantwoordelijkheid ervoor aan zijn oudste dochtertje gegeven. Dat heeft ze uitstekend opgepakt.

De raampjes staan weer open. Stiekem kijken we weer even naar binnen. Ook hier is het een metamorfose.

De stal is klaar. Vader is er zichtbaar trots. Wij zijn trots op vader en dat laten we hem weten ook.

Tijdens de vergadering wordt hij met applaus verwelkomd als nieuw lid.

Bij de distributie krijgt vader via loting, toeval of niet, een paar van de beste beesten.

3.2. Bericht Guido en Maaike na bezoek Lejofonds

In reisverslag 2 hebben we uitvoerig bericht over het bezoek van twee journalisten, Guido en Maaike, aan het Lejofonds in Oeganda.

Twee dagen na hun bezoek laten zij de volgende email uitgaan:

‘Het geeft een kick als het lukt’  
Na zes initiatiefnemers gesproken te hebben, beginnen we wat patronen te herkennen. Waar mensen ook mee bezig zijn, het gaat beslist niet zonder slag of stoot. We horen verschillende verhalen over financiële kopzorgen. Een sociale onderneming in wording heeft wel achttien betaalde krachten, maar nog een tegenvallende afzet. En bij een weeshuis zijn 24 kinderen en 21 werknemers afhankelijk van moeizame fondsenwerving in Nederland. Andere initiatiefnemers opereren in een omgeving waar mensen zo weinig hebben dat ze af en toe een graantje proberen mee te pikken. Elke initiatiefnemer is wel een keertje bedonderd, al dan niet met grote financiële gevolgen. En toch gaan ze door. “Als iets lukt geeft het een kick”, zeggen Leo en Herma van het Lejofonds. Charlotte van de PIP-foundation merkt dat de veerkracht van Kenianen iets met haar doet. “Ik voel me hier meer thuis dan in Nederland.” Gerard, die met zijn vrouw een thuiszorgproject runt voor arme gezinnen in Zuid-Oost Kenia, geniet enorm van wat hij in gang zet. “Ik doe dit ook voor mezelf. Maar dat mag je in Nederland niet zeggen.” Wij vragen ons af of mensen de kracht zouden hebben om door te gaan als ze het niét ook voor zichzelf zouden doen.

3.3. Met behulp van tenten en stoelen gaan kinderen naar school (2)

Vorig jaar hebben een aantal vrouwen van het project Goat to Goat een plan ingediend bij het Lejofonds om te komen tot een duurzame ondersteuning voor het mogelijk maken van onderwijs voor de kinderen van de projctleden. We hebben daar over bericht. Het plan is niet van de grond gekomen, mede door een gebrekkige communicatie na ons vertrek uit Oeganda.

We hebben opnieuw met elkaar gesproken.

Probleemstelling
Het project Goat to Goat van het Lejofonds in Nkonkonjeru loopt nu twee jaar. De leden van het project zijn het Lejofonds erg dankbaar voor dit initiatief. Ze ervaren er de voordelen van.

De leden realiseren zich dat het project een bijdrage levert om de benodigde schoolgelden voor de kinderen te betalen. Als nadeel wordt ervaren dat het lang duurt voordat er gelden vrijkomen terwijl het schoolgeld elke drie maanden betaald moet worden.

Daarom komt de groep gezamenlijk met een voorstel wat een meer duurzame oplossing biedt voor het verkrijgen van de benodigde schoolgelden in een kortere periode.

De groep doet een verzoek over middelen te kunnen beschikken om tenten en stoelen aan te kunnen schaffen. Het is de bedoeling de stoelen en tenten te verhuren aan derden bij het houden van verschillende ceremonies.

In Nkonkonjeru zijn weinig groepen die tenten en stoelen verhuren voor officiële ceremonies. Als er tenten verhuurd worden dan is de huurprijs hoger dan de prijs die de groep wil hanteren. Doordat de prijs lager ligt, kan de groep meer klanten krijgen. Een klant zal voor een lagere prijs gaan, is de gedachte.

Er is een plek is voor de groep, ook omdat de leden bekend zijn in Nkonkonjeru. Leden van de groep zijn lid van verschillende organisaties. Elk lid heeft zijn eigen netwerk, bestaande uit familie, vrienden en kennissen.

De groep wil modern materiaal aanbieden. De markt vraagt daarom.
Men wil niet langer gebruik maken van lokaal gemaakte tenten.
In Nkonkonjeru zijn het hele jaar door ceremonies. Er worden verschillende ceremonies gehouden bij de verschillende instellingen en personen, zoals diploma-uitreikingen, verjaardagen, jubilea, bruiloften, doopfeesten, begrafenissen en culturele evenementen. In alle gevallen zijn hiervoor stoelen en tenten nodig.

Kosten

Twee tenten, 2.500.000 Ush per stuk 5.000.000 Ush
Tweehonderd stoelen, 23.000 Ush per stuk 4.600.000 Ush
Transportkosten 200.000 Ush
Totaal 9.800.000 Ush

De groep kan zelf een bijdrage van 1.568.000 Ush leveren. Dit houdt in dat het uiteindelijke benodigde bedrag 8.232.000 Ush is. Dit is ongeveer 2500 euro.

Berekening opbrengst
De groep gaat ervan uit dat in het eerste half jaar tenminste 1x per maand de stoelen en tenten verhuurd kunnen worden.

Verhuur 2 tenten: 2 x 100.000 Ush 200.000 Ush
Verhuur 200 stoelen: 200 x 500 Ush 100.000 Ush
Totaal per maand 300.000 Ush
Verwacht omzet in de eerste 6 maanden: 1.800.000 Ush

Na zes maanden is een zekere naamsbekendheid opgebouwd. Uitgangspunt is dat het materiaal de volgende zes maanden twee keer per maand verhuurd kan worden. De omzet in de tweede helft van het jaar komt dan op 3.600.000 Ush.
De totale omzet in het eerste jaar komt daarmee op 5.400.000 Ush

Het tweede jaar zal de verwacht omzet tenminste 7.200.000 Ush zijn.
Het Lejofonds is bereid via crowdfunding de benodigde gelden bij elkaar te brengen onder de voorwaarde dat de helft van de opbrengst over twee jaar gereserveerd wordt voor het mogelijk maken van onderwijs voor gehandicapte kinderen.

De groep gaat daar mee akkoord.

De komende tijd gebruiken we om de verdere details met de groep uit te werken.

2500 euro moet er komen. Wil iemand nu al een financiële bijdrage leveren dan verwijzen we naar de rubriek “Doneren” op de site van het Lejofonds. Daar staan verschillende mogelijkheden hoe dat kan. Een email naar leoannyas@gmail.com is ook altijd mogelijk.

3.4. Zaden voor voedsel

Eind 2014 wordt het Lejofonds benaderd door een vertegenwoordigster van het project “Zaden voor voedsel”.

Zij schrijft in een email het volgende:

In 2005 werd het project ‘zaden voor voedsel’ opgericht.  Het idee is simpel: zaden van groenten en fruit die hier gegeten worden niet weggooien maar wassen, drogen en bezorgen aan mensen in ontwikkelingslanden zodat zij een eigen groententuin, schooltuintje, enz kunnen beginnen en zo worden voorzien in een blijvende voedselbron. Het project was gestart en werd geleid door Willem Van Cotthem, professor aan de Gentse Universiteit.  Enkele jaren geleden kon Willem door gezondheidsredenen niet meer verder doen.  Enkele dames in België en Nederland namen het op zich inzameladres te worden en krijgen nog steeds veel zaden toegestuurd door een meute enthousiaste spaarders.

We zijn weer actief op zoek naar projecten om deze zaden aan te doneren.
We werken als volgt: als iemand uit België of Nederland naar een ontwikkelingsproject reist, nemen die de nodige zaden mee om daar uit te delen.

Mochten jullie hierin geïnteresseerd zijn, mail naar info@zadenvoorvoedsel.be.

We hebben gereageerd. Dat betekent dat we met ruim drie kilo zaden, keurig gesorteerd door “Zaden voor voedsel” zijn afgereisd naar Oeganda.

De eerste persoon die we blij hebben gemaakt met de zaden is directeur Spencer van de Kisimbizi primary school in Nkonkonjeru. Hij heeft een schooltuin aangelegd en kan daarvoor de zaden heel goed gebruiken. Het regenseizoen staat te beginnen. Hij kan er dus al gauw mee aan de slag. Ook de leden van het project Goat to Goat in Seeta Nazigo zijn blij verrast met het aanbod. Datzelfde geldt voor de leden in Nkonkonjeru. De distributie van de geiten en bokken is een belangrijk gebeuren van de maandelijkse vergadering, wat niet wegneemt dat er ook volop belangstelling is voor de meegebrachte zaden. We hopen t.z.t. foto’s te kunnen laten zien van de resulaten.

Wie meer informatie wil over het project “Zaden voor voedsel” verwijzen we naar de volgende site: www.zadenvoorvoedsel.be

3.5. Facebook

Tussen de periode dat reisverslagen uitkomen, publiceren we korte berichtjes, vergezeld van een foto op Facebook. Na reisverslag 2 zijn de volgende berichten met foto op Facebook verschenen:

Terug in Oeganda
Na een lange reis zijn we nu weer terug in Oeganda.
Evenals vorige keer wordt bij aankomst in Entebbe gecheckt of we geen ebola hebben.
We moeten een vragenlijst invullen. Onze handen worden gesprayd. Er wordt gemeten of we geen koorts hebben.



Het Lejofonds zorgt voor een waterpomp
Dankzij het Lejofonds wordt de bouw van een waterpompinstallatie voor de Kisimbizi primary school in Nkonknojeru mogelijk.

Geploeter en gesjouw met zware jerrycans over een lange afstand, over vaak steile,glibberige paadjes, is binnenkort verleden tijd.

Vandaag is men met het graafwerk begonnen



Het Lejofonds bezoekt families Goat to Goat
Vandaag bezoeken we families van het project Goat to Goat.
Soms zijn mensen niet thuis. Ze werken op het land.
Een gehandicapt kind wordt dan noodgedwongen alleen thuis gelaten.




Parents meeting Gods Glory
We zijn gastspreker op een ouderbijeenkomst van Gods Glory primary school.

Het Lejofonds heeft flink geïnvesteerd om te komen tot een verbetering van de gebouwensituatie. We onderstrepen nu dat er gelden moeten worden gereserveerd voor onderhoud.

De enige inkomsten van de school zijn de schoolgelden, betaald door de ouders.
Geld reserveren voor onderhoud betekent automatisch verhoging van de schoolgelden.





Koe vervangt geiten
Steeds meer families in het project Goat to Goat verkopen hun geiten, met toestemming van het Lejofonds, om daarvoor in de plaats een koe aan te schaffen.



Project Goat to Goat Lejofonds
Voor het project Goat to Goat van het Lejofonds bezoeken we verschillende families.

Onderweg worden we getrakteerd op onweer, forse regenbuien en tot onze verbazing ook een fikse hagelbui.

Hagel in Oeganda. Frisse temperaturen.



Het Lejofonds bezoekt families Goat to Goat
We bezoeken alle families die deelnemen aan het project Goat to Goat, zowel in Seeta Nazigo als Nkonkonjeru.

Het algemene beeld is dat er een flinke verbetering is wat betreft het schoonhouden van de stallen en de “compound”.

Het is een uitzondering dat je je afvraagt of de stal binnen is.

Om meerdere redenen is deze familie verwijderd uit het project.



Jackfruit
We schilderen een giraffe op de muur van de kleuterklas van de Kisimbizi primary school.

Als dank voor bewezen diensten krijgen we jackfruit aangeboden. Jackfruit

3.6. Jaarverslag 2014

Op 11 januari hebben we het jaarverslag van het Lejofonds over 2014 gepubliceerd. Daarmee zijn we erin geslaagd het jaarverslag uit te laten komen voor ons vertrek naar Oeganda.

Gezien de tijd die ons ter beschikking stond, is het niet mogelijk gebleken toen al een officiële verklaring over de financiële paragraaf op te nemen. Die verklaring is er inmiddels.

Geef een reaktie