Through patience you win, maar het schip zinkt.
De families in Nkonkonjeru die deelnemen aan het project “Goat to Goat” doen het voortreffelijk . We hebben daar eerder over geschreven. Zij zouden zelfstandig verder moeten kunnen. We beleggen een meeting op de Kizimbizi primary school, dat als motto voert “Through patience you win”, om hier overleg over te hebben met de families
De school is prachtig gelegen aan het eind van een groot veld. Dichterbij gekomen zien we dat het gebouw hard achteruit gaat.
Het lijkt of het gebouw ternauwernood een oorlog heeft overleefd.
Het schooljaar is net begonnen. De kinderen zijn deze week ’s middags nog vrij. Zonder kinderen heeft het gebouw iets triestigs. Een triest gevoel bekruipt je ook als je de ruimtes binnengaat. Donkere hokken zijn het. Bij een van de ruimtes ontbreekt de zijmuur in zijn geheel. De zaak is dichtgetimmerd met golfplaten.
Gelukkig vindt de meeting niet binnen plaats. Houten bankjes worden buiten in de schaduw van een boom gezet. Onze chauffeur heeft zijn auto dichtbij geparkeerd om ook te kunnen genieten van de schaduw.
We tekenen het “visitorsbook” van de school. We zien dat de inspecteur onlangs is geweest. Hij heeft de volgende opmerking in het boek gezet: “Think about toilet before opening term 1/2012”.
We nemen een kijkje bij de toiletten. We zien het nu met eigen ogen. Als je hier je behoefte doet, word je letterlijk te kakken gezet.
In verslag 3 en 7 hebben we het eerder over de knellende gebouwensituatie van de Kizimbizischool gehad. Misschien is een nieuwe drieklassige school een stap te ver, maar aan de toiletten is “hopelijk” wel iets te doen.
Op de terugweg bekijken we met zijn allen de kosten voor de bouw van 4 toiletten. We schatten de kosten op 1250 euro. Wie weet wil een school in Nederland hier actie voor voeren. Van de eeuwige dank van mister Spencer zijn ze dan in ieder geval verzekerd.
