In het zonnetje
Het dagelijkse leven in Nederland verschilt nogal met Oeganda en dat is zachtjes uitgedrukt.
Henri is behalve ober en accountant ook leerkracht van de hoogste groep van een basisschool. We hebben hem gevraagd of zijn leerlingen verslag willen doen van een alledaagse dag uit hun leven. Henri stemt toe. Maar later heeft hij toch iets anders bedacht. Hij heeft een school voor voortgezet onderwijs gevraagd.
Dus stappen we op een gegeven ogenblik de gemeenschapsruimte van het Seetah Hill College binnen waar ongeveer 150 leerlingen uit verschillende klassen zich verzameld hebben.
Na een introductie van Henry mag Leo zijn verzoek doen en daarop een toelichting geven. Men luistert aandachtig.
Als het sein gegeven wordt aan het werk te gaan, wordt er driftig gepend.
Men zit met verschillende personen uit verschillende klassen in een bankje. Het is soms letterlijk dringen om de gewenste schrijfhouding te realiseren.
Uiteindelijk vertrekken we met een stapel verhalen.
Terug naar Mukono denken we. Maar Henri heeft nog een verrassing in petto. We gaan naar een buitenplaats. Daar aan de rand van een zwembad is een plaatsje voor ons gereserveerd. De voorgangers van de kerk voegen zich bij ons.
Henri en zijn vrouw hebben een afscheidsprogrammaatje in elkaar gezet. Henri houdt een toespraak waarin hij ons nogmaals bedankt wat wij voor hem en zijn vrouw gedaan hebben. Dit wordt bezegeld met gebed. Daarna komen kadootjes voor ons tevoorschijn.
De voorganger van de kerk laat zich op haar beurt ook niet onbetuigd. Henri krijgt nu alle lof toegezwaaid voor zijn organisatievermogen en frisse ideeën.
Hij wordt aangesteld als managing director. En wordt daarmee mede verantwoordelijk voor een hulpbehoevend schooltje in de geboorteplaats van de voorganger.
Het wordt niet met zoveel woorden gezegd maar men rekent toch stiekem ook op de nodige support van het Lejofonds om dit project verder te helpen.
Het is een aandoenlijke bijeenkomst. We zitten in de zon en worden dan nog eens in het zonnetje gezet. Daar krijgen je het letterlijk en figuurlijk warm van. We staan liever wat in de schaduw. Maar we gunnen Henri graag zijn “finest hour”.
