Batu
Mercy
Sharon
Cathy
Geweldig om te horen!
Om half acht staat er een busje bij de dovenafdeling van de Bischop Westschool. Belangstellend kijken vele dove en niet-dove kinderen toe. Vandaag gaan vier dove kinderen naar het Mulagohospitaal in Kampala voor een gehoortest.
Er bestaat het vermoeden dat deze kinderen nog een restgehoor hebben en geholpen kunnen worden met een gehoorapparaat. Het hoofd van de dovenafdeling heeft de kinderen geselecteerd. Tot onze grote vreugde staat onze vriend Batu, de jongen op de voorpagina van onze website, ook op de lijst.
Anita heeft gehoorapparaten uit Nederland meegenomen en de trip naar het Mulagohospitaal georganiseerd. Om negen uur is een afspraak gemaakt met een gehoorspecialist. We dienen stipt op tijd aanwezig te zijn.
Wanneer het tijd is voor vertrek ontbreekt een van de dove kinderen. Die heeft pech. Er wordt een ander kind opgetrommeld en na een korte uitleg het busje ingezet.
Onderweg kijken de kinderen hun ogen uit. Opgewonden wijzen ze elkaar van alles aan. Het zou ons niet verbazen dat dit voor Batu de eerste reis in een auto is.
Hand in hand lopen we met de kinderen door de lange gangen van het hospitaal. Het is er druk. De kinderen komen ogen tekort. Precies om negen uur staan we voor de deur van de specialist. Het blijkt een erg aardige man te zijn.
Hij neemt alle tijd voor de kinderen. Die mogen eerst hun naam en leeftijd op papier zetten. Daarna neemt de specialist een kijkje in hun oren.
En dan komt het grote moment. Mercy een doof meisje van 14 jaar wordt in een geluiddichte cel gezet en krijgt een koptelefoon op. Buiten de cel gaat de specialist achter een apparaat zitten waarmee hij geluidtonen kan afgeven en kan aflezen hoe sterk die zijn. Door een raam kan hij Mercy zien zitten. Zij moet met handopsteken aangeven of zij een bepaalde toon hoort. De dokter noteert alles. We kijken gespannen van een afstandje toe. We durven niet naar het raam te gaan, bang om Mercy te storen.
Na de test geeft de dokter tekst en uitleg. Bij een bepaalde geluidssterkte kan Mercy nog wat horen. Zij is gebaat bij een gehoorapparaat. De spanning is gebroken. Een bevrijdende lach komt op ieders gezicht. De dag kan niet meer stuk.
Nu is het de beurt aan Sharon. We zijn met zijn allen wat vrijer. We komen wat dichterbij om door het raam te kunnen kijken. Wat we dan zien, blijft op ons netvlies gebrand staan.
Een klein, breekbaar meisje kijkt ons met grote ogen aan. Als er een pieptoon gehoord wordt, beginnen haar ogen te glanzen en te schitteren, er verschijnt een gelukzalige glimlach om haar mond. Enthousiast en fanatiek wordt een arm opgestoken. Dit beeld herhaalt zich een paar keer achter elkaar. Wat een emotioneel gezicht. De tranen schieten bij iedereen in de ogen. Die kleine Sharon! De test wijst uit dat ze met een gehoorapparaat weer zal kunnen horen. Ook zal ze weer leren praten. Wat een ander leven!
Cathy komt als derde meisje aan de beurt. En ook zij komt in aanmerking voor een gehoorapparaat.
Dan is het de beurt aan Batu. Batu is op driejarige leeftijd doof geworden door de malaria. Hij is nu nog steeds in staat te praten. Door Henriette is hij bovenaan de lijst geplaatst.
Onze verwachtingen zijn daarom hooggespannen. Als onze Batu weer kan horen met behulp van een gehoorapparaat, is dat het hoogtepunt van ons verblijf in Oeganda.
Gespannen wachten we op de eerste armbeweging van Batu.
Die blijft uit. Vreemd. Zou hij de opdracht niet begrepen hebben? De specialist onderbreekt de test. Mercy wordt gevraagd Batu in gebarentaal uit te leggen wat de bedoeling is. De arts begint opnieuw met de test. En weer blijft een armbeweging uit. We zien het gezicht van Batu betrekken.
Hij heeft in de gaten dat het foute boel voor hem is.
Batu is doof, Batu is stokdoof. Er is geen restgehoor.
Herma vraagt of een operatie nog een mogelijkheid geeft.
Daarop wordt bevestigend beantwoord. Maar een implantaat blijkt erg kostbaar te zijn. Volgens de dokter wil een Amerikaanse arts de operatie gratis doen als een geschikt implantaat voorhanden is. Daar zullen we ons best voor gaan doen.
Nu de tests voorbij zijn, gaan we naar een andere ruimte waar de oorarts afdrukken van de gehoorgang maakt bij de eerste drie kinderen. Alle behandelingen van de oorarts blijken uiteindelijk gratis te zijn.
Op de terug zien we een bedrukte Batu. Een gezamenlijk etentje op de terugweg, waar iedereen erg van geniet, helpt hem er weer wat bovenop.
