Deuren die open gaan

Een doodgeboren kind maar een vrouw die dankzij steun van het Lejofonds op het nippertje de bevalling overleeft. Voor Henri reden genoeg om God te danken. Dat moet dan tijdens een speciale kerkdienst gebeuren. Wij worden daarvoor uitgenodigd, zodanig dat weigeren een doodzonde zou zijn.

Half twaalf worden we in de kerk verwacht. De kerkdienst zal dan al een eind op weg zijn. Men wil niet teveel tijd van ons in beslag nemen.

Wanneer we bij Henri thuiskomen, zien we zijn vrouw weer voor het eerst. Een hartelijk weerzien. Vervolgens maken we uitgebreid kennis met een zus. Daarna is het op naar de kerk. Denken we. De dames moeten zich eerst nog omkleden. Het is al even over twaalf als we bij de kerk aankomen. We worden onder een hemels gezang naar voren geleid.

Al vrij snel komen Henri en zijn vrouw naar voren. Henri vertelt wat hen is overkomen. Door tussenkomst van God zijn wij op hun pad gekomen wat uiteindelijk het leven van zijn vrouw heeft gered. Een applaus van de kerkgangers valt ons ten deel. Daarna wordt Leo, onverwachts, uitgenodigd een woordje tot de mensen te richten. Na een kort gebed is het de beurt aan de predikant, een gast-predikant begrijpen we. Het thema van de preek is deuren die opengaan en dat sluit aan bij de ervaringen van Henri en zijn vrouw.

De predikant heeft een half uur nodig om het thema scherp over te brengen. Daarbij begint hij rustig te vertellen, maar gaandeweg komt het tot een stemverheffen , bulderen kunnen we beter stellen. De kolossale speakers produceren een zodanig volume dat Herma de vingers in de oren stopt.

De predikant krijgt veel bijval. We horen voortdurend yeah, amen en applaus en zien mensen armen omhoog steken, in trance lijkt het soms. Na de preek is het de beurt aan een moeder, die een tweeling heeft gekregen, haar ervaringen te vertellen en God te danken. Ze heeft een kind op de arm, een microfoon in hand. Het kind, zo klein als het is, houdt een hand voor de oren. Haar verhaal moet pijnlijk voor Henri en zijn vrouw zijn. Dat bestrijden ze later, desgevraagd. Tenslotte komt een jongeman naar voren. Hij vertelt dat door hulp, die hij ondervonden heeft, God zich voor hem geopenbaard heeft. De huispredikante besluit de dienst. Ze hoopt dat door gezamenlijke inspanningen in de toekomst het huidige onderkomen te kunnen vervangen door een echt kerkgebouw. Ongetwijfeld met open deuren.

Daarna kunnen we zo naar buiten. Er zijn geen deuren.

[nggallery id=53]

Geef een reaktie