Christien en Batu
Schoolresultaten Batu
Hoge scores
Cadeautjes uitdelen
Blij en dankbaar
03. Wawunje Batulumayo
De jongen in de rechter bovenhoek van de openingspagina van de website van het Lejofonds is Wawunje Batulumayo. In Oeganda is je eerste naam de achternaam, de tweede de voornaam. Batulumayo hebben we afgekort tot Batu. Vorig jaar hebben we met behulp van het Lejofonds ervoor gezorgd dat hij als achtjarige jongen voor het eerst op de dovenafdeling van de Bishop Westschool onderwijs kon krijgen. Op de openingspagina zie je twee keer een afbeelding van Batu. Batu thuis in een isolement en Batu na een paar weken school. Duidelijke taal.
Bij het afscheid hebben we Batu en zijn ouders beloofd hen tijdens ons volgend verblijf thuis te bezoeken. Via Christien, een plaatselijk contactpersoon weten we dat Batu het ongelooflijk lang vindt duren. Eigenlijk heeft hij het geloof in een terugkeer van ons een beetje verloren.
Maar vandaag is het zover.
We gaan op bezoek bij Batu. Christien vergezelt ons. Batu woont ver de binnenlanden in. En dat betekent onvermijdelijk een flinke rit met de boda boda. Net als vorig jaar raken we elkaar kwijt omdat een van de boda bodarijders onderweg even een boodschap moet doen. Uiteindelijk komen we toch allemaal op de plaats van bestemming.
Het laatste stukje moeten we lopen. We lopen een smal pad af, gaan de hoek en dan zien we in de verte het kleine lemen huisje al liggen. Als Batu ons ontdekt, komt hij met een brede lach op zijn gezicht op ons afrennen. Hij wordt letterlijk met open armen ontvangen. Wat een heerlijk weerzien. De hele familie is thuis, vader, moeder met baby op de arm en nog een zusje en twee broertjes.
Na een hartelijke begroeting weet vader niet hoe snel hij Leo een map in de handen moet drukken met daarin de schoolresultaten van Batu. En die zijn fantastisch.
Batu is de beste van de klas gebleken. De rekenresultaten zijn uitmuntend en goed voor een eerste prijs: een gekleurd potlood en een puntenslijper. Vader is zichtbaar trots.
Dan is het onze beurt. Egypt Air heeft ons extra bagage toegestaan. Een klein gedeelte komt hier terecht. Kleding wordt tevoorschijn gehaald.
Gekeken wordt welk kind welk kledingstuk past. Voor diegene is het bingo.
En iedereen wint. De ouders zijn overdonderd. Moeder dankt ons op de knieën, vader blijft handen schudden.
Tenslotte wacht Batu nog een verrassing: een voetbal. Vorig jaar kreeg hij bij het naar het internaat gaan ook een bal waar de andere internaatkinderen wel raad mee wisten. De bal was dan ook geen lang leven beschoren. Tot groot verdriet van Batu. Nu weet hij dat hij na het spelen de bal moet opbergen. Batu en bal zijn direct onafscheidelijk.
Voor ons is er nu tijd om de nieuwe stal voor de geit te bewonderen. De stal is een van de voorwaarden om een geit uit het project te krijgen. De geit zelf
is niet aanwezig. Ze maakt een uitstapje naar de bok die elders onderdak heeft. De geit is belangrijk. Ze is een inkomstenbron voor het schoolgeld van Batu.
Veel te snel nemen we afscheid. De boda bodarijders wachten. De hele familie doet ons uitgeleide.
Het afscheid van Batu is niet voor lange duur. Volgende week wordt hij weer naar school gebracht voor een nieuw schooljaar. We begeleiden die dag twee andere dove jongen die voor het eerst naar dezelfde school gaan, mogelijk gemaakt door het project “Goat to Goat”. Natuurlijk gaan we dan ook even bij Batu langs. Misschien kunnen we samen even een balletje trappen.
